Kalendarium klasztoru w Kazimierzu Biskupim

• 1507 – biskup poznański,  Jan Lubrański funduje klasztor bernardynów w  Słupcy na przedmieściu św. Leonarda przy drodze do Ciążenia; przeciwko temu protestuje miejscowe duchowieństwo parafialne. Fundator postanawia przenieść ją w inne miejsce
• 1513 – bernardyni opuszczają Słupcę i przenoszą się do Kazimierza Biskupiego, należącego od 1504 r. do rodziny Lubrańskich
• 1514 – sierpień 21 – Papież Leon X zezwala na fundację klasztoru w Kazimierzu Biskupim; przybyli zakonnicy osiedlają się w małym drewnianym domostwie, które rozebrano w 1751 r.
• 1514 – kapituła prowincjonalna bernardynów, obradująca w Kobylinie na przełożonego klasztoru kazimierskiego wyznacza Leonarda z Jarocina, który wraz z bratem Józefem przybywa na miejsce fundacji w dniu 26 IX tr.
• 1514 – listopad 11 – bernardyni zostali wprowadzeni do pierwszego drewnianego kościoła
• 1518 – w związku z budową nawyk kościoła klasztornego rozebrano pierwszy drewniany kościół zakonny; powstaje kaplica św. Anny
• 1522 – klasztor bernardynów nawiązuje bliskie kontakty z opactwem cysterskim w Ladzie nad Wartą; obydwa konwenty podpisują porozumienie w sprawie kontaktów teologicznych i co roku – na przemian – w jednym z nich odbywają się dysputy dotyczące wiary; zakonnicy wymieniają między sobą informacje o zmarłych bracia i tworzą wspólnotę modlitewną; dzięki tym kontaktom kult Pięciu Braci Męczenników zostaje wprowadzony do cysterskiego kalendarza liturgicznego
• 1523 – pleban kazimierski i mieszczanie otrzymują rekompensatę za grunty, które przejął klasztor
• 1524 – Mikołaj Gardzina Lubrański, brat fundatora Jana, biskupa poznańskiego zapisuje bernardynom łąki
• 1534 – Janusz Latalski, wojewoda poznański wraz z Andrzejem z Górki, kasztelanem poznańskim, prawni opiekuni dzieci skrytobójczo zamordowanego Tomasza Lubrańskiego deponują w klasztorze dwie skrzynie z dokumentami dotyczącymi miasta Lubraniec i ordynacji oraz wsi Psary, Strzeszyno, Pyskowo w powiecie przedeckim
• 1536 – gwardianem klasztoru był Bernardyn Żórawski, który wystawił dom dla czeladzi
• 1588 – Stanisław Russocki zapisuje dług 70000 zł na dobrach Kazimierz Biskupi dla Mateusza Borzewskiego, opata cystersów z Lądu
• 1604 – remont wieżyczki nad kościołem
• 1607 – oszklono okna w kościele
• 1621 – rozpoczęto rozbudowę klasztoru, którą ukończono w następnym roku
• 1623 – Tynkowano dormitorium
• 1632 – Jadwiga Gliniecka zapisuje role uprawne w Kazimierzu Biskupim dla miejscowego konwentu bernardynów
• 1636 – w Koninie ufundowano klasztor reformatów, co spowodowało, że bernardyni z Kazimierza utracili dobrodziejów
• 1643 – syndykiem klasztoru był Andrzej Mierosławski, burgrabia ziemski koniński, który rozstrzygał sprawę zapisu 1.000 zł dla konwentu
• 1649 – gwardian Benedykt Bieliński uzyskuje zapis od Wojciecha Kadzidłowskiego, dziedzica Kazimierza Biskupiego i dóbr Gosławice w wysokości 30.000 zł; legowana suma zostaje przeznaczona m.in. na powiększenie kościoła; kolejny zapis Kadzidłowskiego opiewał na sumę 5.000 zł
• 1650 – Wojciech Kadzidłowski, starosta radziejowski, sekretarz królewski, czyni nadania dla klasztoru
• 1654 rok - Adrian Krajewski, gwardian w imieniu Jana Kapistrana Malczewskiego kwituje jego braci Wojciecha, Marcina, Piotra, Mikołaja, Jana i Daćboga Malczewskich z zapisu 500 zł dla klasztoru
• 1664 – zakonnicy uzyskują zapis Jeziora Skępe, które nadał Jan Kadzidłowski, starościc radziejowski. Jezioro leżące koło Łężyna wcześniej bernardyni dzierżawili od Kretkowskich; nad jeziorem wzniesiono domek dla rybaków klasztornych
• 1675 – testament Elżbiety z Kręmpkowa z 19 III tr. zawiera zapis dla bernardynów i wyrażenie woli aby ja pochować w Kazimierzu Biskupim
• 1677 – Dorota Trąpczyńska, córka Wojciecha i Marianny Zawadzkich  zapisuje sumy dla bernardynów
• 1680 – zakonnicy za zgodą Jana Kadzidłowskiego  wybudowali w  Łężynie kaplice pod wezwaniem św. Barbary
• 1681 – Oblata testamentu Wojciecha Muchlińskiego, który czyni legaty dla klasztoru i chce być pochowany u bernardynów
• 1682 – Anna z Łątkowa Baranowska, duo voto Słonecka, żona Szczęsnego chce być pochowana w klasztorze
• 1682 – Stefan Żebrowski ma sprawę przeciwko Stanisławowi Rosnowskiemu, że po śmierci żony, gdy pojechał do Gniezna po sukno i gwoździe do trumny, wspomniany zabrał mu gospodarstwo w Górach, a nieboszczkę bez należytego oporządzenia wywiózł i pochował w klasztorze w Kazimierzu Biskupim
• 1688 - ufundowano dzwon dla Bractwa św. Anny i św. Franciszka, który ważył 9 cetnarów
• 1690 – na cmentarzu wzniesiono dzwonnicę
• 1692 – Jan Kościelski, syndyk klasztoru przyczynia się do budowy wieży nad kościołem i klasztorem
• 1707 – 1709 – okolice Kazimierza Biskupiego nawiedzają zarazy
• 1709 – Szwedzi rabują miasto i okolicę
• 1715 – Celestyn z Mediolanu, wicekomisarz zakonu zezwala na wzniesienie nowego domu rekolekcyjnego, który istniał przed 60 laty
• 1717 – oddzielono nowicjat od domu klasztornego, który dawniej mieścił się w północnym skrzydle zabudowań klasztornych
• 1719 – gwardian sprowadza robotników do budowy nowych pomieszczeń mieszkalnych znajdujących się poza terenami objętymi klauzura zakonną (Forasterium)
• 1722 – Franciszek Plewski, pleban z Myśliborza i dziekan słupecki zapisuje bernardynom sumę 20.000 zł i przekazuje ją gwardianowi Rochowi Sierputowskiemu
• 1723 – Trwa remont kościoła i klasztoru; majster Bartłomiej Bonus podpisuje umowę na prace, za które otrzyma 500 zł i wyżywienie; remont finansowała Konstancja Kadzidłowska, właścicielka Kazimierza Biskupiego i dóbr Gosławice, która zapisała na ten cel 10.000 zł i zabezpieczyła je na dochodach z Reszyna i Reszynka
• 1724 – Gwardia Wyrwiński wybudował mielcuch (browar) klasztorny, dom dla czeladzi i dokonał remontów budynków gospodarczych; także wystawił kaplicę św. Tadeusza, św. Dyzmy i św. Jana Nepomucena oraz figurę św. Wawrzyńca
• 1726 – Rozebrano kaplice; trwał dalszy remont klasztoru
• 1735 – gwardian Wawrzyniec Rochella uzyskuje finansowe wsparcie od Konstancji Kadzidłowskiej na cele zakonne
• 1751 – zostaje przeprowadzony kolejny gruntowny remont klasztoru; wyburzono facjatę oraz oficynę z 1514 r. i wymieniono więźbę dachową
• 1754 – nadal trwa remont klasztoru, który wpiera finansowo syndyk Kossowski
• 1754 – w kościele poza wielki ołtarz przesunięto stalle i utworzono chór zakonny
• 1755 – gwardianem był Roch Zbijewski
• 1758 – gwardian Mikołaj Dunecki rozpoczyna budowę Drogi Krzyżowej
• 1760 – Tomasz Lubstowski zapisuje klasztorowi sumy na budowę Drogi Krzyżowej; kwotę 1.000 zł na ten cel przeznacza Adam Sokołowski
• 1766 – w czasie pożaru zniszczeniu ulega mielcuch klasztorny
• 1773 – obowiązki gwardiana pełni Maksymilian Landa
• 1784 – gwardian Mikołaj Kunecki wybiela kościół i osusza teren, gdzie znajdowała się Droga Krzyżowa (Kalwaria)
• 1791 – gwardianem klasztoru był Władysław Poraski (vel Goraski); z jego inicjatywy rozpoczęto budowę murowanego mielcucha, który uległ zniszczeniu w czasie pożaru
• 1818 – trwa remont Drogi Krzyżowej
• 1856 – Zziszczeniu ulega część Drogi Krzyżowej
• 1921 – w klasztorze osiadają sprowadzeni tu Misjonarze Świętej Rodziny

dr Jerzy Łojko, Konin